Het werk van Marjolein Labeeû is figuratief. De onderwerpen gaan vooral over het vinden van identiteit en het verleden. Je hebt je verleden nodig om tot je heden en toekomst te komen. Marjolein schildert stills, herinneringen of zelfs acties die aan het nostalgische doen denken. Deze herinneringen blijven behouden, maar vervagen uiteindelijk.